Μετεγχειρητική Κήλη

Οι κήλες εμφανίζονται σε σημεία αδυναμίας του κοιλιακού τοιχώματος. Η αδυναμία στο κοιλιακό τοίχωμα εμφανίζονται γύρω από την τομή που έγινε σε προηγούμενη κοιλιακή χειρουργική επέμβαση, μετά από 3 με 6 μήνες. Η μετεγχειρητική κήλη εμφανίζεται μετά από χειρουργική επέμβαση στο κοιλιακό τοίχωμα, και μέσω αυτού μπορεί να προβάλλουν τα ενδοπεριτοναϊκά όργανα. Η μετεγχειρητική κήλη εμφανίζεται ως διόγκωση κάτω από το δέρμα και κοντά στην ουλή. Μπορεί να είναι επώδυνη ή ευαίσθητη στην αφή. 

Αίτια και παράγοντες κινδύνου της μετεγχειρητικής κήλης

Στη διαδικασία χειρουργικών επεμβάσεων, γίνονται τομές στο κοιλιακό τοίχωμα. Κατά τη διάρκεια της επούλωσης, για διάφορους λόγους μπορεί να επηρεαστεί η επούλωση της ουλής, οδηγώντας σε αδυναμία του σημείου αυτού και το σχηματισμό μετεγχειρητικής κήλης. 

Με την επάνοδο στη καθημερινότητα, οι ενδοκοιλιακές πιέσεις σταδιακά αυξάνονται, οπότε τα ενδοκοιλιακά όργανα και ιστοί αρχίζουν να πιέζουν αρχικά το αδύναμο σημείο και τελικά προβάλλουν μέσω του αδύναμου σημείου και γίνονται αισθητά από τον ασθενή κάτω από το δέρμα. 

Συνήθως η μετεγχειρητική κήλη είναι αρκετά μικρή ώστε να επιτρέπει μόνο το περιτόναιο ή το επίπλουν (ενδοκοιλιακό λίπος) να διαπερνά. Σε πιο προχωρημένες  περιπτώσεις, τμήματα οργάνων, όπως το λεπτό ή το παχύ έντερο μπορεί να προβάλλουν μέσα από την κήλη.

Ασθενείς με ιστορικό πολλαπλών χειρουργικών επεμβάσεων έχουν αυξημένο ρίσκο για εμφάνισης μετεγχειρητικής κήλης. Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι η αύξηση βάρους μετά την χειρουργική επέμβαση, εγκυμοσύνη,  δραστηριότητες που αυξάνουν την ενδο-κοιλιακή πίεση (όπως ανύψωση βάρους).

Οι μετεγχειρητικές κήλες μπορεί να αναπτυχθούν μήνες ή και χρόνια μετά τη χειρουργική επέμβαση. Είναι πιθανότερο όμως αυτό να συμβεί τους πρώτους τρεις με έξι μήνες μετά την χειρουργική επέμβαση.

Διάγνωση της μετεγχειρητικής κήλης

Οι μετεγχειρητικές κήλες μπορεί να είναι εμφανείς καθόλη τη διάρκεια της ημέρας ή να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται. Η κήλη μπορεί να μην είναι αισθητή, παρά μόνο όταν αυξάνεται η ενδο-κοιλιακή πίεση από τους παρακάτω λόγους:

• βήχας 
• φτέρνισμα 
• ώθηση για αφόδευση
• ανύψωση ενός βαριού αντικειμένου
• άσκηση κοιλιακών μυών 

Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εξέταση, χωρίς να απαιτείται επιπλέον έλεγχος στην πλειονότητα των περιστατικών. Η χρήση της αξονικής τομογραφίας μπορεί να επιβεβαιώσει την διάγνωση της κήλης. Η αξονικη Τομογραφία είναι επίσης χρήσιμη για τον ακριβή καθορισμό της ανατομίας της μετεγχειρητικής κήλης και το σχεδιασμό του χειρουργείου.

Τα συμπτώματα είναι ανάλογα του τύπου της κήλης όπως αναφέρονται και για τη βουβωνοκήλη.  

Μετεγχειρητική Κήλη: Θεραπεία

Μια κήλη μπορεί να είναι αρκετά μικρή ώστε η χειρουργική επισκευή να είναι επιλογή, όχι αναγκαιότητα. Μια μη χειρουργική επιλογή είναι ένα ζευκτόν, ένα ένδυμα παρόμοιο με μια ζώνη βάρους ή ζώνη, που ασκεί σταθερή πίεση στην κήλη.

Η μετεγχειρητική κήλη μπορεί να απαιτεί χειρουργική επέμβαση εάν:

• Συνεχίζει να μεγαλώνει με την πάροδο του χρόνου
• Είναι πολύ μεγάλη
• Είναι αισθητικά μη ελκυστική
• Η διόγκωση παραμένει ακόμη και όταν ο ασθενής είναι χαλαρός ή ξαπλωμένος
• Η κήλη προκαλεί πόνο

Σε ορισμένες από αυτές τις περιπτώσεις, η απόφαση για το εάν θα προχωρήσετε σε  χειρουργική επέμβαση εξαρτάται από τον ασθενή. Σε κάθε περίπτωση σε συνεργασία με τον εξειδικευμένο γενικό χειρουργό Παναγιώτη Γεωργίου θα συζητήσετε εάν η χειρουργική επέμβαση είναι κατάλληλη για εσάς, τις περι-εγχειρητικές λεπτομέρειες και ποια είναι η διαδικασία ανάκαμψης. 

Χειρουργική Αντιμετώπιση Μετεγχειρητικής Κήλης

Η χειρουργική επέμβαση αποκατάστασης της κήλης πραγματοποιείται συνήθως χρησιμοποιώντας γενική αναισθησία. Η επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε λαπαροσκοπικά είτε με την ανοικτή χειρουργική μέθοδο, αναλόγως του μεγέθους της κήλης και των χειρουργικών ενδείξεων. 

Ο ιατρός Π. Γεωργίου είναι εξειδικευμένος Ελάχιστα Επεμβατικός Χειρουργός. Αναλόγως του μεγέθους της κήλης αλλά και του ιστορικού, θα πραγματοποιηθεί είτε λαπαροσκοπικά είτε με την ανοιχτή το χειρουργείο. Οι πολύ μεγάλες μετεγχειρητικές κήλες μπορεί να χρειαστούν αποκατάσταση με διαχωρισμό των διαμερισμάτων και την τεχνική RIVES-STOPPA. 

Η αποκατάσταση των μετεγχειρητικών κηλών απαιτεί τη χρήση πλέγματος για την ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος. Το πλέγμα είναι μόνιμο και εμποδίζει την επιστροφή της κήλης, παρόλο που το ελάττωμα παραμένει ανοιχτό. Σε μερικές περιπτώσεις όπου το έλλειμμα είναι μεγάλο μπορεί να απαιτείται η χρήση βιολογικού πλέγματος.   

Ανάρρωση μετά την επέμβαση της μετεγχειρητικής κήλης

Ο χρόνος ανάρρωσης των ασθενών εξαρτάται κατά πολύ από το μέγεθος της κήλης και τη μέθοδο που απαιτήθηκε για την αποκατάστασή της. Οι περισσότεροι ασθενείς που έχουν κάνει χειρουργική επέμβαση αποκατάστασης κήλης μπορούν να επιστρέψουν στην δουλειά τους εντός περίπου δύο εβδομάδων μετά τη χειρουργική επέμβαση. Ο χρόνος αυτός εξαρτάται από το είδος της δουλειάς (π.χ. χειρωνακτική δουλειά χρειάζεται περισσότερο χρόνο). 

Για έξι εβδομάδες πρέπει να αποφεύγεται η άρση βάρους και οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα η οποία μπορεί να αυξάνει την ενδοκοιλιακή πίεση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μπορεί να χρειαστεί η χρήση ειδικής ζώνης για στήριξη του κοιλιακού τοιχώματος. 

Οι δραστηριότητες κατά τις οποίες πραγματοποιούνται με προσοχή περιλαμβάνουν:

• Άνοδος από καθιστή θέση
• Φτέρνισμα
• Βήχα
• Ώθηση για αφόδευση (επικοινωνήστε με τον χειρουργό σας εάν έχετε δυσκοιλιότητα μετά τη χειρουργική επέμβαση, μπορεί να συνταγογραφηθεί υπακτικό)
• Άρση  βαρέων αντικειμένων

Πολλές από τις δραστηριότητες που αναφέρονται που ενδέχεται να μην μπορούν να αποφευχθούν. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο χειρουργός σας, θα σας συμβουλέψει τι να κάνετε. Είναι απαραίτητο να διατηρηθεί μια ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με το γιατρό σας εάν υποψιάζεστε ότι κάτι πήγε στραβά.