Αποφρακτική δυσκοιλιότητα ή αλλιώς αποφρακτικό σύνδρομο αφόδευσης (obstructing defaecation syndrome) ορίζεται η χρόνια σοβαρή λειτουργική δυσκοιλιότητα και δυσκολία πλήρους κένωσης του εντέρου λόγω δυσλειτουργίας και ανατομικών αλλαγών του ορθού. Εμφανίζεται κυρίως στις γυναίκες, συχνά ως συνέπεια βλάβης του πυελικού εδάφους κατά τον τοκετό.
Υπάρχουν διάφορα αίτια που με την πάροδο του χρόνου οδηγούν στο σύνδρομο αυτό και στην πρόκληση δυσκολιών κατά την κένωση. Η δυσχεσία μπορεί να οφείλεται σε λειτουργικούς ή μηχανικούς παράγοντες.
Τα λειτουργικά αίτια σχετίζονται συνήθως με νευρολογικές διαταραχές. Η αποτυχία χαλάρωσης του μυϊκού σφιγκτήρα ή των μυών του πυελικού εδάφους κατά την προσπάθεια αφόδευσης αποτελεί μια συνηθισμένη λειτουργική αιτία, η οποία είναι γνωστή και ως δυσλειτουργία πυελικού εδάφους.
Οι μηχανικές αιτίες του συνδρόμου αποφρακτικής αφόδευσης περιλαμβάνουν:
Μερικά από τα παραπάνω ενδέχεται να αποτελούν και συνέπειες της παρεμποδισμένης αφόδευσης και όχι εξ’ ολοκλήρου αίτια της δυσχεσίας.
Μερικά από τα πιο συχνά συμπτώματα της δυσχεσίας είναι τα παρακάτω:
Με βάση το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, την κλινική εξέταση του ιατρού και τις ειδικές εξετάσεις πραγματοποιείται η διάγνωση προκειμένου να προσδιοριστούν τα αίτια και η σοβαρότητα της πάθησης. Έπειτα από την λήψη του ιστορικού και την προσεκτική εξέταση από τον Χειρουργό Εντέρου, συνίστανται οι παρακάτω εξετάσεις για την ολοκληρωμένη εκτίμηση της κατάστασης:
Με τις εξετάσεις, ο ιατρός είναι σε θέση να προσδιορίσει το σημείο της απόφραξης και να εντοπίσει τα αίτια της δυσχεσίας. Ακόμα ελέγχεται η λειτουργία των σφιγκτήρων και των ορθοπρωκτικών αντανακλαστικών.
Ενδέχεται να χρειαστεί και ηλεκτρομυογραφία για τη διάγνωση της δυσλειτουργίας του πυελικού εδάφους.
Οι επιλογές θεραπείας διαφέρουν ανάλογα τα αποτελέσματα της διάγνωσης. Η πλειονότητα των περιπτώσεων θα αντιμετωπιστεί συντηρητικά. Η θεραπεία αυτή βασίζεται στην υιοθέτηση μίας υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής με συμπληρώματα φυτικών ινών, στην κατανάλωση αρκετής ποσότητας νερού και στην ειδική φυσιοθεραπεία για το πυελικό έδαφος. Συγκεκριμένα, οι ασθενείς θα πρέπει να απευθυνθούν στον ιατρό τους για οδηγίες σχετικά με τις σωστές τεχνικές που θα επιτρέψουν την ανεμπόδιστη αφόδευση. Συμπληρωματικά, ενδέχεται να βοηθήσουν οι ασκήσεις βιοανάδρασης και η χρήση υπακτικών.
Η χειρουργική θεραπεία είναι απαραίτητη, όταν οι παραπάνω συντηρητικές μέθοδοι έχουν αποτύχει και η δυσκοιλιότητα επιμένει σε βαθμό που επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ασθενή/της ασθενούς. Η επέμβαση μπορεί να περιλαμβάνει τη διόρθωση κάποιας εσωτερικής ή εξωτερικής πρόπτωσης του ορθού. Τις περισσότερες φορές αυτό επιτυγχάνεται πραγματοποιώντας λαπαροσκοπική κοιλιακή ορθοπηξία, χρησιμοποιώντας απορροφήσιμο πλέγμα.
Υπάρχουν άλλες διαθέσιμες χειρουργικές επεμβάσεις, όπως η αφαίρεση του προσπίπτοντος βλεννογόνου και η διορθική ή διακολπική διόρθωση. Η επιλογή γίνεται με βάση την αιτία που προκάλεσε τη δυσχεσία και το πρόβλημα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.
Η απόφαση για την κατάλληλη επιλογή χειρουργικής θεραπείας λαμβάνεται από τον εξειδικευμένο ιατρό έπειτα από διερεύνηση των ευρημάτων της κλινικής διάγνωσης και των ειδικών εξετάσεων.
Απευθυνθείτε στον Γενικό Χειρουργό Παναγιώτη Γεωργίου για να λάβετε εξατομικευμένη διάγνωση για την αντιμετώπιση του Συνδρόμου ή να ζητήσετε δεύτερη γνώμη. Ο Παναγιώτης Γεωργίου διαθέτει πολυετή εμπειρία και εκπαίδευση στις λειτουργικές παθήσεις του εντέρου και του πρωκτού και θα σας προτείνει την κατάλληλη θεραπεία για τη δυσχεσία.
Γενική Χειρουργική
Παθήσεις Εντέρου
Developed & Designed by Zonepage